Inżynier psycholog 😹

W październiku ubiegłego roku rozpoczęłam studia magisterskie na kierunku psychologia. Trochę stara jestem już na naukę, dlatego chciałam mieć to za sobą szybciej. Skorzystałam więc z trybu przyspieszonego dla osób, które wcześniej zdobyły dyplom uczelni wyższej, do których to się zaliczam.

Zajęcia są bardzo ciekawe (w większości) natomiast dość wymagające. Z racji skróconego okresu edukacji (5 lat w 3.5) mam więcej przedmiotów w jednym czasie. Poza tym zdecydowanie mniej godzin na uczelni niż na studiach dziennych, czyli więcej pracy własnej muszę włożyć w opanowanie materiału.

Zawsze byłam słaba jeśli chodzi o organizację nauki, natomiast widzę sporą poprawę jeśli o to chodzi. Najpierw próbowałam korzystać z nozbe, potem z organizacji analogowej, następnie z arkusza kalkulacyjnego na dysku Google. Teraz wszedł todoist, który podoba mi się szczególnie ze względu na podział projektów na sekcje, które są bardzo przydatne do wyszczególnienia w projekcie uni poszczególnych przedmiotów. Zagnieżdżanie podzadań w zadaniach też jest super.

Ale nie o tym.

Wpadł mi ostatnio szalony pomysł aby wskrzesić tego o to bloga i pisać od czasu do czasu na tematy około psychologiczne. Taki trochę zlepek myśli.

Jak wyjdzie? Nie mam zielonego pojęcia. Znając mnie i moje miliard pomysłów na minutę, muszą to być szybkie teksty, bo na dłużej trwające projekty czasowo mnie nie stać 😅.

Nigdy nie działało na mnie to, że obiecam odbiorcom, że będę pisać raz w tygodniu, bo po kilku razach spinałam się za bardzo i walił mi się w życiu jakiś inny projekt.

Let’s have fun then! Mam nadzieję że wejdzie mi to w nawyk.

Na ten moment planuję posty w języku polskim. Angielski ćwiczyć powinnam ale olać to. Muszę nauczyć się odpuszczać i w tym odpuszczaniu jednak przeć do przodu i osiągać to co chcę osiągnąć w życiu. Tak mi się wydaje.

Love,

Nat!

PS. Photo by cottonbro & Vlada Karpovich from Pexels
I oczywiście najlepszy Filip Płaczek